ESAN organiseert een keer per maand een gespreksgroep voor partners van mensen met dementie en een gespreksgroep voor mensen met lichte dementie. Gespreksbegeleider Hennie Smit geeft een inkijkje.
“Als je partner dementie heeft, komt er veel op jouw schouders neer. Je voelt je zo verantwoordelijk en wil overal voor zorgen. In de gespreksgroep gaat het over herkenning en erkenning van elkaars problemen en uitwisseling van tips. Dat geeft zo’n verlichting. Er is veel eenzaamheid en ook wel schaamte. Iemand vertelde over de enorme boosheid die de partner kan oproepen en daarna het schuldgevoel, want ‘hij kan er toch ook niets aan doen’. Of dat het huis niet meer voelt als jouw huis, omdat je partner er altijd is en telkens je aandacht vraagt.
De gespreksgroep voor partners van mensen met dementie is geen inloopgroep, je moet je wel aanmelden. Met niet meer dan acht deelnemers kun je zorgen voor de vertrouwelijkheid en de intimiteit die nodig is. Het is een vrijplaats waar jij je verhaal kunt doen. Onderwerpen die we bespreken zijn de balans tussen zorgen voor je partner en jezelf; afscheid van het leven tot nu toe; intimiteit; contacten met familie en vrienden; vertel je aan anderen dat je partner aan het dementeren is en hoelang hou je het vol dat iemand nog thuis kan wonen. De mensen kunnen ook zelf een onderwerp inbrengen. Mijn rol is vooral ervoor te zorgen dat iedereen aan bod kan komen. En als iemand na afloop zegt: ‘Ik ga nu zo fijn de deur uit, ik kan er weer twee weken tegen’, dan raakt me dat.
De gespreksgroep voor mensen met beginnende dementie is anders. Daarin zitten mensen die de diagnose hebben of nog niet, maar vermoeden dat er wat aan de hand is. Maar ook in deze groep gaat het over herkennen, erkennen en elkaar steunen. Ik draag wel meer zelf de onderwerpen aan. Wonen is een belangrijk thema: als je niet kunt blijven wonen in je huis, wat betekent verhuizen? Wie zorgt er voor je? Dat je eerder boos wordt of verdrietig omdat je karakter verandert. Is dat bespreekbaar met je partner en de kinderen? Veel mensen met beginnende dementie zijn onzeker of schamen zich, want vaak hadden ze zelf een ouder met dementie waarvoor ze zorgden. Dan weet je wat er kan gebeuren en dat is best een schrikbeeld.
Ook deze groep heeft maximaal acht deelnemers en is geen inloopgroep. Ik bel iedereen een dag van tevoren op, want anders vergeten ze het. Zoals ik elke bijeenkomst ook begin met een namenrondje. Maar het is niet alleen zwaar, er wordt ook gelachen en grapjes gemaakt: ‘Ik was natuurlijk altijd al een beetje gek.’ Of: ‘Mensen denken dat ik gekke Henkie ben.’ Als ik me zorgen maak over een deelnemer, kan ik dat melden bij ESAN.
Er zijn natuurlijk veel meer mensen met beginnende dementie of zijn de partner van. Als ik zie hoeveel mensen baat hebben bij de gespreksgroepen, dan gun ik dat al die anderen ook.”
Wil je meer informatie stuur even een mailtje aan esan@energiekesenioren.nl. Dit zal zeker, zoals alle mails, vertrouwelijk worden gedeeld met de organisator van deze gespreksgroepen.